• Terapia pedagogiczna - wskazówki dla rodziców

        • Terapia pedagogiczna - wskazówki dla rodziców

        • 13.12.2016 10:27
        • Wskazówki nt "co rodzic powinien, a czego nie powinien robić"
          • Obserwuj dziecko od najmłodszych lat.
          • Dysleksja i inne trudności w czytaniu i pisaniu przeważnie dostrzegane są dopiero u dzieci w szkole. Specjaliści twierdzą jednak, że objawy, które występują u dzieci zagrożonych dysleksją można zaobserwować dużo wcześniej, nawet w niemowlęctwie. Jeżeli dziecko nie raczkowało, może mieć w przyszłości trudności w czytaniu. Raczkowanie to naprzemienna stymulacja lewej i prawej półkuli mózgu, a do czytania potrzebne są obie. Obarczone ryzykiem dysleksji są też dzieci z opóźnionym rozwojem ruchowym, mało sprawne i ze słabą koordynacją ruchową w zabawach.
          • Staraj się, by Twój kilkulatek to ćwiczył - na przykład rzucając i łapiąc piłkę oraz rzucając nią do celu.
          • Nie bagatelizuj, jeśli Twoje dziecko w wieku przedszkolnym nie lubi rysować i nie radzi sobie z codziennymi czynnościami: trudno mu nauczyć się samodzielnie jeść, zapinać guziki i zawiązywać sznurowadła "na kokardkę". Cierpliwie i spokojnie ucz je na zasadzie małych kroków.
          • Chwal i zachęcaj, nawet jeśli jest nieporadne: "Potrafiłeś zawiązać jedną pętelkę, spróbuj tak samo zrobić drugą". "Pokolorowałeś człowieczka, a teraz spróbuj pomalować domek".
          • Daj mu okazję do ćwiczeń. Możesz zawiązać mu buciki, jeżeli rano spieszycie się do przedszkola, ale nie rób tego za każdym razem, nie wyręczaj go w codziennych czynnościach.
          • Zwróć się do logopedy, rodzice zaniepokojeni faktem, że ich dwu-, trzyletnie dziecko nie zaczęło mówić albo mówi bardzo źle, często proszą o radę i pomoc pediatrów. Tymczasem, jak wykazały badania przeprowadzone przez profesor Martę Bogdanowicz z Uniwersytetu Gdańskiego, znajomość dysleksji wśród pediatrów jest gorsza niż wśród uczniów szkół średnich. A opóźnienie rozwoju mowy to wczesny objaw zwiastujący późniejsze trudności w czytaniu i pisaniu.

           

          Rodzice nie powinni:
          • Tłumaczyć trudności dziecka wyłącznie lenistwem.
          • Porównywać z rówieśnikami czy rodzeństwem.
          • Liczyć na natychmiastowe efekty.
          • Krytykować i ośmieszać.
          • Podważać autorytetu nauczycieli i terapeutów.
          • Usprawiedliwiać niechęci do wykonywania ćwiczeń.
          • Odrabiać za dziecko prac domowych
        • Wróć do listy artykułów