Biblioteka

3. wspiera rozwój psychiczny dziecka,

4. wzmacnia jego poczucie własnej wartości

5. uczy języka, rozwija słownictwo, daje swobodę w mówieniu

6. przygotowuje do sprawnego samodzielnego czytania i pisania

7. uczy samodzielnego myślenia: logicznego, przyczynowo -skutkowego, krytycznego

8. rozwija wyobraźnie

9. poprawia koncentracje, wycisza i uspokaja

10. ćwiczy pamięć

11. przynosi ogromna wiedze ogólna

12. ułatwia naukę i pomaga odnieść sukces w szkole

13. uczy dziecko wartości i odróżniania dobra od zła, rozwija wrażliwość moralna

14. rozwija poczucie humoru

15. jest znakomita rozrywka

16. zapobiega uzależnieniu od telewizji i komputera

17. jest zdrowa ucieczka od nudy, niepowodzeń i problemów

18. chroni dziecko przed zagrożeniami ze strony kultury masowej

19. jest profilaktyka działań aspołecznych

20. kształtuje na całe życie nawyk czytania i zdobywania wiedzy

Jak czytać:

1. Czytać codziennie, przez co najmniej 20 min-czas czytania dostosować do przedziału uwagi dziecka, początkowo może być krótki, stopniowo można go wydłużać; chodzi jednak o codzienny rytuał czytania. Dobrą porą jest wieczór przed snem.

2. Czytanie ma się dziecku zawsze kojarzyć z radością-nigdy przymusem, karą czy nudą; powinno być magiczną porą wspólnego dokonywania odkryć, przezywania tajemnic i wzruszeń; porą, którą dziecko nie może się doczekać.

3. Wybierać wyłącznie książki ciekawe dla dziecka i wartościowe.

4. Unikać stereotypowych podziałów na książki dla chłopców i dla dziewcząt tzw. książkę dla dziewcząt warto przeczytać zanim chłopiec zacznie się wstydzić „babskiej literatury”. Da mu to wgląd w słabo mu znany świat emocji.

5. Jeśli dziecko chce, może i warto wielokrotnie czytać tę samą książkę czy wiersz.

6. Pozwalać na pytania, powrót do poprzedniej strony, rozmowy zainspirowane tekstem – ta część głośnego czytania najbardziej rozwija intelekt i wrażliwość dziecka.

7. Reklamować czytanie własnym przykładem-dzieci powinny widzieć dorosłych pogrążonych we własnych lekturach książek i czasopism.

 

Uwaga-Dzieci, które bardzo wcześnie same czytają, nauczane i ponaglane przez dorosłych, niekoniecznie stają się czytelnikami na resztę życia. Na tym etapie trud samodzielnego czytania – często bez zrozumienia tekstu-zwykle przewyższa przyjemność z lektury. Może to pozostawić trwałe skojarzenia czytanie z przykrością i doprowadzić do niechęci do książek. Zadbajmy, by czytanie było zawsze dla dziecka radością-będzie nią wówczas, gdy do niego należeć będzie słuchanie, rozumienie i uruchamianie wyobraź w ramionach bliskiej osoby-a do nas reszta. Samodzielne czytanie przez dziecko powinno przyjść w sposób naturalny, gdy pragnie ono tego i jest do tego gotowe.